Yine karşımdasın,
Sıra sıra, işlenmişsin yine bugün oya gibi ince ince,
Heybetlisin, mağrursun, çook da güzelsin onu anladımda,
Bu boncuk dağıtmak da şimdi ne ola,
Bir gün bulutlarla kaybolur gidersin
Bir gün beyaz örtüyü kendine çekersin
Güneş gelince alttan alttan gülümsersin
Söylesene, sen kimin yarisin
Söylesene bana kimler senin yarin
Söylesene…
Kavuşamadığın yarin kim…
A. Tamakan
Canını sıkanlar oldu galiba, son iki yazı ve bu şiir, erkeklere ayar verme enstitüsü programı kıvamında 🙂
Aslında şiir denk geldi. Şiiri çok önceden yazmıştım, ama bugün yayınlamak istedim ve hiç bir bağlantısı yok gibi düşünmüşüm demekki. Gözümden kaçmış gerçekten., gerçekten hep bu dağların yüzünden. 🙂 Ayar vermeye gelince🙂 aslında aynı ayarı kadınlarada verdim. Erkeklerde “bazı kadınlar” ken konu, kadınlarda çok çok daha büyük bir kesimdi bahsettiğim. Ama ayrsa da ayar olsun bazılarına. 🙂 Canım sadece bir kere sıkıldı o da bayağı bir hakkıyla sıkıldığından, bu tür şeylere sıkılmıyor nedense artık. Gerçekten sıkılmıyor ama. Ancak bu sıkıntılara sahip kadınlar biliyorum görüyoerum, kimi benim kadar dile getiremiyor, kimi benden çok çok daha naif olduğu için dillendireyor. Bende dile getirmek istedim sadece.
Eyvallah 🙂