Gecenin altını açtı,
perdeyi araladı
ateşi harladı
soğanı soydu
acısı gözlerine vurdu
bir duble rakı koydu
ikinci dubleyi
pembeleşene kadar kavurdu
kalbinin ağırlığı
sütyeninden taştı
pencereyi açtı
dimağındakileri süzgece attı
kavruldukça küçüldü kurudu
suyunu kattı
tadına baktı
kapağını kapattı
sigarasını kısığa aldı
bir duble de geceye koydu
gün ağırdıkça
kalbi dikiş
tencerenin dibi tutmuştu…
A.Tamakan
Ruh da hastalanır.
Ölü toprağı serpilmiş ruhlar var bir de..
“İkinci duble, pembeleşene kadar”
Kavrulma ve kadeh seremonisi gibi, güzeldi.
Teşekkür ederim 🙂