ne gülecek kadar coşkulu
ne ağlayacak kadar hüzünlü
dağlarını dizi dizi geçirdiğim boynum
heybetiyle dimdik
kendi içinde bükük şimdi
ağaçlarını yüreğime taşıdım
kökleri damarlarımı yırtarak
volta atar durur içimde
dallarına bağladım umutlarımı
göbek bağımda filizlendirdim
kanımın karasıyıla suladım
seyyar bir yara bu
dönüp dolaşıp
kürkçü dükkanına dönen tilki misali
bir müebbet mahkumudur
gurbet içinde gurbet…
Ay’lin Tamakan
Güzeldi, yalındı dili hem, sevdim eline sağlık.
Teşekkür ederim 🙂
Şiir ve resim ne güzel bütünleşmiş.
Öyle oldu gibi evet 🙂 Teşekkürler
“göbek bağımda filizlendirdim” ne güzel dize
Teşekkür ederim 🙂