Ay’ın etrafında ki boşluğu dolduran yıldızlar gibi
tüm boşluğumu dolduruyor kokun, sesin, nefesin.
Gün doğmasın, güneş kendi harında yansın
şafak sökmesin kızılını içine içine akıtsın.
Ay boynuma urgan, yıldızlar ayaklarıma zincir
gözlerim gözlerine tutsak olurken
gönlüm gönlünle dağlansın.
Gün geceye, ben sana mahkum
tahliyesi olmayan sürgün sevdamda
soluğunla can bulurken yüreğim
gökyüzünün avlusunda koşuştursun
sevaplarımızın ardına sakladığımız
Ay’dan ak, geceden kara günahlarımız…
Aylin Tamakan
Kadın aşık mı ne? 🙂
Bana da öyle geldi ama ben de anlayamadım tam 🙂
Şanslı şey :))
Aşık olduğu adam di mi😀😀 Bence de şanalı yaa:))
Ah tabiii.. Ama aşka ev sahipliği yapan ayrı güzeldir. 🙂
Ne güzel söyledin😊 Her daim ev sahipliği güzeldir. Bir zamanlar buna dair bir şey yazmıştım, çok iyi değildi ama o geldi aklıma şimdi. 🙂
Bilirim kalbine kilit üstüne kilit vurmuşsun sende.
Ama… Yaralarını yaralarımla sarar, gözyaşlarımla temizlerim gönül acılarını gerekirse. Yeter ki gönül köşkümden gitme… Biraz dağınık, bir parça talan, bir hayli de tozlu bilirim benimki de lakin orası bundan gayrı senin viran eyleme…
Çok güzel bence. 🙂
Oyyy bu ne güzelmiş💞💞
🖤❤️
Aminnnn🤭🌼
🙏🏻😂😂
Çok güzel bir şiir👏🏻👏🏻
Teşekkür ederim…🙏🏻